təcrid etmək

təcrid etmək
【動】
孤立させる、 分離する
[コリツサセル、 ブンリスル]

Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • təcrid — is. <ər.> Ayırma, təkləmə. Təcrid edilmək (olunmaq) – ayrılmaq, başqalarından ayrı saxlanmaq, təklənmək. Təcrid etmək – ayırmaq, başqalarından ayrı saxlamaq, təkləmək. Yoluxucu xəstəliklərə tutulanları təcrid etmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təcrid — ə. 1) çılpaqlaşdırma, çılpaq etmə; 2) ayırma, yalqız buraxma; 3) mücərrədləşdirmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ayırmaq — f. 1. Bütöv halda olan şeyi parçalamaq, yaxud onun bir hissəsini götürmək, qoparmaq. Yumurtanın sarısını ağından ayırmaq. Sümüyü ətdən ayırmaq. Maddəni tərkib hissələrinə ayırmaq. 2. Əlaqəsini kəsmək, rabitəsini kəsmək, bir birindən uzaqlaşdırmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təfrid — ə. 1) ayırma, təcrid etmə; 2) fərdiləşdirmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • blokada — <ing.> 1. Mühasirə; mühasirəyə alma. 2. məc. Bir dövlətə siyasi təzyiq göstərmək məqsədi ilə onu siyasi və iqtisadi cəhətdən təcrid etmək üçün görülən tədbirlər sistemi. Siyasi blokada. İqtisadi blokada. Maliyyə blokadası …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • konslager — <rus. концентрационный лагерь, əsli lat. concentratio və alm. lager> Məhbusları, hərbi əsirləri təcrid etmək üçün düşərgə; həbs düşərgəsi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təkləmək — f. Ətrafındakılardan, yanındakılardan və ya yoldaşlarından ayırıb tək qoymaq, təcrid etmək. Axırda <dəliləri> birbirlərindən ayrı salıb təklədilər. «Koroğlu». // Tək olmağından istifadə edərək üzərinə atılmaq və ya sıxışdırmaq. <Telli… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • idealizm — is. <fr. əsli yun.> 1. Ruhi olanın, qeyri maddinin birinciliyi və maddi olanın ikinciliyi prinsiplərindən çıxış edən fəlsəfi cərəyan. Obyektiv idealizm. Dialektik idealizm. Qədim dövr idealizmi. İdealizm şüuru təbiətdən təcrid edilmiş… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qapalı — sif. 1. Qapanmış, bağlı; qapısı və ya qapağı örtülmüş. Qapalı ev. Qapalı qutu. Qapalı qapı. – Küçə dükanlarından başqa hər yer qapalı idi. M. S. O.. <Sübhanverdizadə> ağzı qapalı qablara baxdı və yaxınlaşıb qapaqları bir bir qaldırdı. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”